Οι παραδοσιακοί χοροί της νησιωτικής Ελλάδας

 Οι παραδοσιακοί χοροί της νησιωτικής Ελλάδας

 Για να αναλύσουμε τη νησιωτική μουσικοχορευτική παράδοση θα αναφερθούμε πιο ει - δικά στα νησιωτικά συμπλέγματα της χώρας τα οποία παρουσιάζουν μεγάλες διαφορές στους χορούς και στην ενδυμασία , λόγω και των διαφορετικών επιρροών που δέχονταν τόσους αιώνες ανάλογα με τη γεωγραφική τους θέση .

 Κυκλάδες 

 Το όνομα Κυκλάδες σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία προήλθε από τις ομώνυμες νύμφες , τις οποίες μεταμόρφωσε ο Ποσειδώνας σε βράχους γιατί επέσυραν την οργή του . Κατά μία άλλη εκδοχή το όνομα προήλθε από το σχεδόν κυκλικό σχήμα του συμπλέγμα - τος ή επειδή τα νησιά « κυκλώνουν » το ιερό νησί της Δήλου . Στους κυκλαδίτικους χορούς υπάρχει έντονο το ερωτικό στοιχείο και είναι χοροί αντι - κρυστοί , συρτοί και συντεχνιακοί . Ο επτάσημος συρτός ( ή πανελληνίως γνωστός « Καλα - ματιανός ») είναι ο γνωστός χορός με ήπιο συρτό βήμα και χαρακτηριστικό ύφος της πε - ριοχής .

 Ο Συρτός χορευόταν σε όλες τις χορευτικές περιστάσεις , παιζόταν με πολλές με - λωδίες και ρυθμικές εναλλαγές . Γενικά θεωρείται ο χορός του πρωτοχορευτή . Ο Μπάλλος  είναι χορός ελεύθερος και αντικρυστός . Οι κινήσεις του είναι νοηματικές , εκφραστικές και εξωτερικεύουν τα συναισθήματα του καβαλιέρου προς τη ντάμα του και είτε είναι επιθετι - κές , με σκοπό το φιλί , είτε κυκλικές , αναγνωριστικές για να την εντυπωσιάσει και να την « κυριεύσει » βρίσκοντας τα αδύνατά της σημεία .

 Η ντάμα συνεχίζει αυτό το ερωτικό παι - χνίδι , με σεμνές αλλά γρήγορες κινήσεις και στροφές για να αποφεύγει τις « εφόδους » του καβαλιέρου . Όλοι οι παραπάνω χοροί χορεύονταν σ ’ όλα τα νησιά . Άλλοι τοπικοί χοροί είναι το Νι ’ ικεντρέ Αμοργού , η Βλάχα Νάξου , ο Βιτζηλαιαδίστικος Νάξου , ο Μπαλαρι - στός Μυκόνου , ο Μαλακός Σερίφου κ . ά . Τα χαρακτηριστικά όργανα των Κυκλάδων παλιά ήταν η τσαμπούνα και το ντουμπάκι , αλλά με την πάροδο του χρόνου , το σχήμα ( τακίμι ) έγινε βιολί , λαούτο , και κατά τόπους κλαρίνο . 

 http://www.scribd.com/doc